تاریخچه والیبال
در سال 1895 در شهر هولیوک ورزش جدیدی به وجود آمد که امروز والیبال خوانده می شود و شهرت و محبوبیت جهانی دارد این ورزش جدید را شخصی به نام ولیام جی مورگان که مربی تربیت بدنی در کالج هولیوک بود ابداع کرد و هدف اصلی او آن بود که مردم عادی در فصل زمستان سرگرم شوند و ورزش کنند.
نخستین بازیها و مسابقات الیبال( که آن زمان مینوت خوانده می شد ) در سالنهای ورزش و با توی توپ بسکتبال بر روی تور تنیس انجام می گرفت.
مینونت در همان گامهای اول به قدر مورد توجه طبقات مختلف مردم آمریکا قرار گرفت که به زودی تبدیل به یکی از پرطرفدارترین فعالیتهای ورزشی شد و از آنجا که ورزش والیبال در دو طرف یک طور بلند بین دو تیم بر مبنای رد و بدل کردن توپ از روی تور انجام می پذیرفت دکتر هایسند از کالج از اسپرینگ فیلد (ماساچوست) آن را والیبال نامید.
اولین کشور خارجی که از والیبال استقبال کرد کشور کانادا بود دیگر کشورها که والیبال را پذیرا شدند به ترتیب کوبا در سال 1905 پورتوریکو در سال 1909 فیلیپین در سال 1912 اروگوئه در سال 1913 بودند و به زودی والیبال به چین. ژاپن. برمه و مکزیک راه یافت.
طی جنگ جهانی اول که سربازان ارتش آمریکا وارد اروپا شدند رونق والیبال را هم به اروپاییان معرفی کردند اما از میان کشورهای اروپایی فرانسه. چک اسلواکی. بلغارستان و روسیه بیش از دیگران والیبال را پذیرفتند و آن را رواج دادند.
امروزه والیبال در کشورهای اروپای شرقی به قدری توسعه پیدا کرده و محبوبیت دارد که مسابقات مهم آن در استادیوم های بزرگ و با حضور دهها هزار تماشاگر برگزار می کنند در دیگر کشورهای جهان هم محبوبیت والیبال چشمگیر است. هم اکنون در فدراسیون بین المللی والیبال بیش از 150 کشور عضویت دارند. این فدراسیونها برای والیبال قوانین و مقررات لازم را تهیه می کنند و برای بهبود و پیشرفت هر چه بیشتر والیبال در جهانی کوشد.
فدراسیون بین المللی والیبال برای گسترش والیبال دنیا را به 5 منطقه جغرافیایی تقسیم کرده است که عبارتند از: آسیا. اروپا. شمال و مرکز آمریکا و کارائیب. آفریقا و ماداگاسکار و جنوب آمریکا.
در حال حاضر تیمهایی که می خواهند در مسابقه های جهانی و یا بازیهای المپیک شرکت کنند باید در مناطق مختلفی که به آن اشاره شد مسابقه بدهند و انتخاب شوند.
هدف
حسابداری یک سیستم است که در آن فرآیند جمع‌آوری، طبقه‌بندی ، ثبت، خلاصه کردن اطلاعات و تهیه گزارشهای مالی و صورتهای حسابداری در شکل‌ها و مدلهای خاص انجام می‌گیرد. تا افراد ذی‌نفع درون سازمانی مثل مدیران سازمان و یا برون‌سازمانی مثل بانک‌ها، مجمع عمومی سازمان مورد نظر و یا مقامات مالیاتی بتوانند از این اطلاعات استفاده کنند. به همین دلیل فردی که تحصیلات دانشگاهی ندارد، بیشتر دفتردار است تا حسابدار. چرا که گزارشهای این دسته از افراد مطابق استاندارد نیست و پردازش کافی نمی‌شود و بیشتر تراز حسابها می‌باشد. برای مثال یک حسابدار تجربی نمی‌تواند براحتی بین دارایی کوتاه مدت و بلند مدت تفاوت قائل شود و یا نمی‌داند که چگونه باید معاملات ارزی را در دفاتر ثبت کرد.
حسابداری به عنوان یک نظام پردازش اطلاعات، داده‌های خام مالی را دریافت نموده، آنها را به نظم در می‌آورد.
محصول نهایی نظام حسابداری گزارش‌ها و صورتهای مالی است که مبنای تصمیم‌گیری اشخاص ذی‌نفع (مدیران ، سرمایه‌گذاران ، دولت و ...) قرار می‌گیرد.
ماهیت
یک حسابدار متخصص، در آینده می‌تواند مدیر مالی یک سازمان یا شرکت گردد یعنی می‌تواند به مدیریت یک شرکت ایده بدهد که منابع موجودش را در چه راههایی سرمایه‌گذاری نماید تا استفاده بهینه کند و یا اگر شرکت به منابع مالی جدید نیاز داشت یک مدیر مالی بر اساس دانش آکادمیک خود می‌تواند بگوید که از چه طریقی باید تامین مالی کرد. و مجموع این فعالیت‌ها خارج از توانایی یک حسابدار تجربی است.
